Ο μέσος όρος μιας σειράς τιμών της Αρτηριακής Πίεσης σε περισσότερες από μία ιατρικές επισκέψεις θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό του καρδιαγγειακού κινδύνου.

Στις μέρες μας, ο όρος της Ασταθούς Υπέρτασης χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις διακυμάνσεις της ΑΠ, με πιθανότερη αιτία τη διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος (ΣΝΣ).

Εντούτοις, δεν υπάρχουν ακριβείς τιμές ΑΠ για τη διάγνωση αυτής της κλινικής κατάστασης. Oι ασθενείς είναι συνήθως ασυμπτωματικοί ή παραπονούνται για κεφαλαλγία, αίσθημα παλμών και εξάψεις. Ένα ιδιαίτερο ζήτημα προκύπτει σε περιπτώσεις σημαντικής αύξησης της ΑΠ πριν από ιατρικές ή χειρουργικές επεμβάσεις, γεγονός που περιστασιακά οδηγεί στην αναβολή τους.

Η επίπτωση της ασταθούς υπέρτασης αυξάνει με την ηλικία.

Έτσι, σε ασθενείς άνω των 60 ετών έχουν παρατηρηθεί συχνές, βραχυπρόθεσμες, συμπωματικές, αυτόματες διακυμάνσεις της ΑΠ, που σχετίζονται με διαταραχές του καρδιακού ρυθμού, άγχος και κατάθλιψη . Επιπλέον, η ασταθής υπέρταση συναντάται πιο συχνά σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, πιθανόν λόγω απώλειας της προστατευτικής δράσης των οιστρογόνων, που επηρεάζει άμεσα τη δραστηριότητα του ΣΝΣ.

Παράγοντες που επηρεάζουν

  • Εξωγενείς παράγοντες (ηχορρύπανση, άσκηση, διατροφικό αλάτι, στέρηση ύπνου)
  • Συμπεριφορικοί παράγοντες (νοητική ανάπτυξη, συναισθηματική κατάσταση)
  • Συνήθειες Τρόπος ζωής (αλκοόλ, κάπνισμα) .

Άλλοι παράγοντες, όπως:

  • η μη αποτελεσματική ρύθμιση της ΑΠ,
  • οι συχνές αλλαγές στα αντιυπερτασικά φάρμακα και
  • η κακή συμμόρφωση στη θεραπεία έχουν, επίσης, ενοχοποιηθεί για τις διακυμάνσεις της ΑΠ μεταξύ των επισκέψεων στο ιατρείο.

Προγνωστική αξία των διακυμάνσεων της ΑΠ

Αρκετές μελέτες εξέτασαν τον προγνωστικό ρόλο των διακυμάνσεων της ΑΠ για το καρδιαγγειακό σύστημα. Δύο διαφορετικές αναλύσεις έδειξαν ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των επεισοδίων μυοκαρδιακής ισχαιμίας χωρίς συμπτώματα (σιωπηλή ισχαιμία) σε ασθενείς με σταθερή ΣΝ προηγήθηκε μια αύξηση της συστολικής ΑΠ. Η πρώτη έδειξε ότι η συστολική ΑΠ αυξήθηκε κατά 18%  έξι λεπτά πριν από την εμφάνιση της ισχαιμικής  κατάσπασης του διαστήματος ST στο ηλεκτροκαρδιογράφημα, ενώ η δεύτερη κατά 8,4%.

Στα επόμενα πέντε λεπτά που ακολούθησαν, οι αυξήσεις της συστολικής ΑΠ ήταν πιο μεγάλες, ενώ επέστρεψαν στα πρότερα επίπεδα μετά την υποχώρηση της κατάσπασης του διαστήματος SΤ.

Με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης Αρτηριακής Υπέρτασης, Σακχαρώδους διαβήτη, ΑΕΕ, Εκτακτων κοιλιακών συστολών και Θνησιμότητας έχει συσχετιστεί και η παροδικά αυξημένη διαστολική ΑΠ. Μεταξύ ασθενών με διακυμάνσεις της διαστολικής ΑΠ, η θνησιμότητα φαίνεται να είναι μεγαλύτερη στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.